Dag meneer in het bos. Daar was u weer deze morgen tijdens mijn hardlooprondje op mijn vrije dag. Voor blijkbaar weer een belangrijke levensles; de derde in de reeks. Geen idee hoeveel ik er eigenlijk mag verwachten.

Deze keer zat u in uw auto met uw linkerarm nonchalant hangend uit het raam en in de rechterhand hield u de bekende thermosbeker met koffie vast waarmee u vriendelijk naar me zwaaide. Uw honden lieten zichzelf uit al rondrennend rondom uw auto.

Tijdens het joggen vroeg ik me af wat u vandaag te vertellen had. Ik was er al snel achter. Gemakshalve vergeleek ik uw auto even met uw eigen ruimte, uw energieveld, uw aura. U bleef in de auto zitten. Zo leek u bij en met uzelf te zijn en de buitenwereld even daar te laten waar hij was. Stiekem was ik een beetje jaloers. Ik kwam er nl. achter dat ik ondanks alle goede voornemens in de eerste week werken na mijn vakantie, toch wel weer een beetje bij mezelf weggegaan was.

De eerlijkheid gebied mij ook te zeggen, dat vrije dagen bij mij nog al eens verkapte werkdagen zijn in het bezig zijn met achterstallige administratie, facilitaire zaken en allerhande voorbereidingen voor trainingen die komen gaan.

Direct besloot ik om dat vandaag anders te gaan doen. Hoewel ik al een heel to-do lijstje had klaarliggen, gaf ik mezelf toestemming om deze vrije vrijdag helemaal naar wens in te vullen. Om te genieten van en met mezelf, waarbij ik natuurlijk stiekem de hoop had om ook mezelf weer helemaal terug te vinden. In de human design ben ik een manifesting generator en die hebben de sacrale respons als kompas. Een goed idee om daar vandaag maar eens extra goed naar te luisteren.

Thuis gekomen klapte ik direct mijn computer dicht, zette de telefoon op stil en ben toen gaan voelen. Wat zou ik dan eigenlijk het liefst willen doen of laten? Spontaan begon ik mijn terras schoon te spuiten met de hoge drukspuit. Een bijna meditatieve bezigheid waarbij ik in de spiegeling naar mijn binnenwereld ook mijn aura reinigde. En dat gaf ruimte. Daarna besloot ik in bad te gaan met een lekker geurend wierookje en een rustig muziekje. Midden op de dag trok ik mijn pyjama aan, knapte een uiltje en bombardeerde de rest van de dag tot pyjamadag. Een begrip dat eigenlijk niet in mijn vocabulaire voorkomt. Mijn boodschappenlijstje leverde ik bij iemand anders in, die toch naar de winkel ging. Waarvoor dank! En was eerlijk tegen een vriend, dat ik graag alleen wilde zijn in plaats van met hem af te spreken. Bij iedere keuze die ik maakte werd ik blijer. Al is deze manier van handelen en het bijbehorende gevoel ook wel erg nieuw. Stukje bij beetje voelde ik mezelf weer heel worden. En zelfs de dingen die ik tussendoor toch nog even voor mijn werk deed, waren leuker om te doen dan anders en gingen vlotter dan ooit. Misschien wel omdat ik ze deed op “mijn” moment. En hoewel ik nog een hele avond voor me heb, ben ik nu al enorm happy met de invulling van mijn vrije dag

Dank u wel meneer in het bos voor weer zo’n wijze les. Het voelt aan alsof ik een nieuwe weg ben ingeslagen. Ik kan in elk geval op de ontmoeting van een minuut met u weer weken teren. Het heeft mij geleerd dat ik gevoelens van eenzaamheid heb als ik bij mezelf ben weggegaan. Het herstellen van de verbinding met mezelf zorgt ervoor dat dat akelige gevoel als sneeuw voor de zon verdwijnt. En voor dat proces is het echt nodig om tijd te maken.

Daarnaast heeft me bewust gemaakt dat ik de enige ben die mezelf vrij kan geven. En alleen dan, ja alleen dan is mogelijk om ook daadwerkelijk innerlijke vrijheid te kunnen ervaren!